देशको बिग्रेको राजनीतिक प्रणालीको एक दृश्यात्मक मार्गदर्शक
जब इस्राएलले आफ्नो उत्तरी सीमा पार गर्दै लेबनानमा सेना पठायो, लेबनानको नेतृत्वको अभाव पूर्णरूपमा प्रकट भएको छ। इरानद्वारा समर्थित शिया मिलिशिया हिजबुल्लाहलाई अस्थिर पार्न इस्राएली हवाई हमलाहरूले १,५०० भन्दा बढी लेबनानीहरूको ज्यान लिएको छ र ३,००,००० जना सर्वससाधारण विस्थापित भएका छन्। हिजबुल्लाहले लेबनानको धेरै क्षेत्रहरूमा ठूलो प्रभाव राखेको थियो, तर अहिले यो समूह लगभग नेतृत्वविहीन भएको छ। सेप्टेम्बर २७ मा इस्राएली हवाई हमलाले ३२ वर्षसम्म हिजबुल्लाहको नेतृत्व गरेका हसन नसरल्लाहलाई मारिदिएको छ। यद्यपि यसका लडाकुहरू इस्राएली सेनासँग लडिरहेका छन्, यो समूह लेबनानका सडकहरूबाट गायब भएको छ। सामान्य लेबनानीहरूले अहिले अस्थायी सरकार र आफ्ना नागरिकहरूको सहयोगमा निर्भर गर्नुपरेको छ।
लेबनानको राजनीतिक प्रणाली धार्मिक आधारमा विभाजित छः राष्ट्रपति मारोनाइट क्रिस्चियन हुनुपर्छ, प्रधानमन्त्रीको पद सुन्नी मुस्लिमका लागि आरक्षित छ, र संसदको सभामुख शिया मुस्लिम हुनुपर्छ। संसदका सीटहरू क्रिस्चियन र मुस्लिमहरूका बीच बराबरीमा विभाजन गरिएको छ। धार्मिक गुटहरू बीच एकता बढाउन यो व्यवस्था गरिएको थियो, यो प्रवन्ध देशले फ्रान्सबाट १९४३ मा स्वतन्त्रता प्राप्त गरेपछि तयार गरेको थियो। तर वास्तविकतामा, यसले दशकौं लामो विभाजन र गतिरोध निम्त्याएको छ। सत्तासाझेदारीको विवाद प्रायः भइरहन्छ, जसले देशका संकटहरूलाई समाधान गर्न असम्भव बनाएको छ।
हिजबुल्लाह कहाँ उपयुक्त हुन्छ त ?
यसको राजनीतिक शाखा र यसको विभिन्न धार्मिक समूहहरूसँगको गठबन्धनले संसदमा ४८प्रतिशत सीटहरू राख्छ (उनीहरूले २०२२ मा आफ्नो बहुमत गुमाएका थिए)। तर देशको धेरै भागमा हिजबुल्लाहले समानान्तर सरकारको रूपमा काम गर्दछ, प्रायः स्थानीयको समर्थनमा। जोखिम परामर्शदाता कम्पनी स्ट्र्याटफोरले तयार पारेका नक्साहरूले देखाउँछन् कि यसको प्रभाव देशका शिया क्षेत्रहरूमा फैलिएको छ। यीमा लितानी नदीको दक्षिणी क्षेत्र, सीमा देखि लगभग ३० किलोमिटर टाढा (जहाँबाट हिजबुल्लाहले इस्राएलमा रकेट प्रहार गर्छ) समावेश छन्। संयुक्त राष्ट्रसंघीय अन्तरिम बल लेबनान (unifil), १९७८ मा स्थापना गरिएको एक बल, त्यहाँ शान्ति कायम गर्न सहयोग गर्ने भनिएको छ।
हिजबुल्लाह लेबनानको सेनाभन्दा राम्रोसँग सुसज्जित छ, इरानबाट प्राप्त हतियारहरूको कारण, र सिरियाको गृहयुद्धमा लामो लडाइँले यसलाई अझ कडा बनाएको छ। नसरल्लाहले आफ्नो जीवनमा सरकारका कुनै पनि व्यक्तिहरूभन्दा बढी शक्ति राखेका थिए। उनको मृत्यु र हिजबुल्लाहविरुद्धको इस्राएली अभियानले एक शक्तिशून्यता सिर्जना गर्न सक्छ।
सरकार यस्तो शून्यतामा भरपर्दो रूपमा पूर्ति गर्न सक्षम छैनः राष्ट्रपतिको पद २०२२ देखि खाली छ। प्रधानमन्त्री नजीब मिकातीले सोही वर्ष राजीनामा दिएका थिए र त्यहीबेलादेखि उनी मात्र अस्थायी सरकार कार्यबाहक प्रमुखको रूपमा रहेका छन्। लामो समयदेखि संसदका सभामुख नबिह बेरी इस्राएल र अमेरिकासँगको प्रमुख संवादकर्ताका रूपमा रहेका छन्, तर हिजबुल्लाह—यद्यपि यसलाई नेतृत्वविहीन र दबिएको अवस्थामा छ—संघर्षमा मुख्य लेबनानी दलको रूपमा रहन्छ। इस्राएली सेना अघि बढ्दै गर्दा, लेबनानले आफ्नो इतिहासमा सबैभन्दा ठूलो जनसंख्या विस्थापन भइ।हेको पीडको सामना गरिरहेको छ। यस अवस्थामा त्यहाँको सरकार उनीहरूलाई मद्दत गर्न अत्यन्त कमजोर छ। ■
: इकोनोमिष्टबाट
प्रतिक्रिया दिनुहोस्